نويسنده: م.ر.بهنام رئوف
منبع: دنیای اقتصاد
مزاحمک‌های بي‌محل
12 بهمن 1388 - برداشت اول
ساعت از نیمه شب هم گذشته است. به تدریج چشمانتان گرم خواب می‌شود که با صدای پیامک تلفن همراه‌تان از خواب می‌پرید! با خود می‌گویید باید اتفاق مهمی افتاده باشد که این وقت شب پیامک دریافت کرده‌اید.
کورمال کورمال دنبال گوشی‌تان می‌گردید؛ اما از آنجایی که ساعت آن را برای صبح اول وقت تنظیم کرده و آن را در دورترین نقطه اتاق گذاشته‌اید تا شاید به این بهانه صبح بعد از ساکت کردن زنگ آن دوباره به رختخواب نروید.
سرانجام با هزار زحمت و بدبختی و در حالی که خواب ناز از سرتان پریده است آن را پیدا می‌کنید. وارد صندوق پیامک‌هایتان می‌شوید. بله! چشمتان به پیامک یا همان اتفاق مهم ذهنتان روشن می‌شود. خبر در مورد افتتاح شعبه جدید فلان فروشگاه لباس است که قرار است فردا صبح علی‌الطلوع در دورترین نقطه شهر شما گشایش یابد و بدین وسیله از شما هم دعوت مي‌كند كه در این افتخار! سهیم شوید. شماره مربوط به یکی از همین سیم‌کارت‌هایی است که فقط پیامک می‌فرستد. اول به خود که گوشی‌تان را در دورترین نقطه اتاق گذاشته بودید لعنت می‌فرستید و بعد هم به ارسال‌کننده پیام. کاری از دست شما ساخته نیست به جز ارسال پیامکی با این مضمون: «بر مردم‌آزار لعنت». خواب از سرتان پریده است. این بار تصمیم می‌گیرید که گوشی را روی میز کنار تختخواب
قرار دهید.
چند دقیقه می‌گذرد، باز هم صدای زنگ پیامکتان در می‌آید؛ البته این بار کوتاه‌تر و آرام‌تر. متوجه می‌شوید که مربوط به صدای تحویل پیامکی بود که ارسال کرده‌اید. گوشی را نگاه کرده و با جمله «پیامک شما ارسال نشد» مواجه می‌شوید. عصبانی شده و مشغول شمارش ستاره‌های بالا سر خود یا گوسفندان ذهنتان می‌شوید تا شاید دوباره خوابتان ببرد.
ساعت 7 صبح است. آماده می‌شوید که سریع منزل را به مقصد مکان مصاحبه مهمی که سه ماه منتظر قرار آن بوده‌اید ترک کنید. صدای زنگ پیامکتان باز هم شما را متعجب می‌کند. فکر می‌کنید شاید قرارتان لغو شده باشد. گوشی را نگاه کرده و متوجه می‌شوید که پیامک مربوط به تراکنش حساب بانکی شما است. همین دو هفته پیش بود که امکانات اینترنتی و پیامکی حساب بانکی خود را فعال کرده‌اید؛ اما فعلا از این همه امکانات متنوع فقط صبح به صبح آن هم ساعت 7، پیامکی درباره تراکنش روز گذشته حسابتان را دریافت می‌کنید.
جلسه مورد نظر دو ساعت و نیم طول می‌کشد. در این مدت چندین بار گوشی‌تان که آن را روی حالت لرزاننده و در جیب بغلتان گذاشته‌اید شما را قلقلک می‌دهد. چون می‌دانید پیامک است به آن کاری ندارید تا بعد از جلسه. بعد از جلسه گوشی را نگاه کرده و متوجه دریافت چهار پیامک می‌شوید. یکی مربوط به خبر فیل هوا کردن فلان شرکت در پنجاهمین سالگرد تاسیسش است. دیگری مربوط به جوایز نفیس برای خریداران فلان ال‌سی‌دی. کنسرت گروهی تازه کار نیز شما را برای دیدن دعوت کرده و آخری هم مربوط به درخواست یکی از دوستان محل کار شما است مبنی بر خرید یک پاکت آبمیوه از سر راه.
برداشت دوم
به ساعات پایانی شب نزدیک می‌شوید. یک بررسی جزئی در گوشی‌تان می‌کنید و متوجه می‌شوید که فقط در یک روز گذشته نزدیک به 15 پیامک بی‌ربط تبلیغاتی دریافت کرده‌اید. با خود فکر می‌کنید که این شرکت‌ها به چه حقی به خود اجازه می‌دهند که وقت و بی‌وقت و با ارسال پیامک‌های بی‌محتوای خود رنجش خاطر شما را فراهم آورند. عصبانی هستید. با خود می‌گویید که این مخابرات هم با این کار برای خود دکانی باز کرده است چهار دهانه! تصمیم به ی
ک شکایت جانانه می‌گیرد؛ اما از چه کسی نمی‌دانید. خب سوژه این هفته ردیف شد.
برداشت سوم
صبح چند تماس می‌گیرید با مسوولان مربوطه در مخابرات و چند جای دیگر که از شانس شما همگی یا خاموش هستند یا در جلسه. به یاد گفت‌و‌‌گوی چند ماه پیش یکی از همین مسوولان می‌افتید که گفته بود مخابرات می‌تواند هر پیامکی را که می‌خواهد برای مشترکانش بفرستد و این مشترکان هستند که برای عدم دریافت این پیامک‌ها باید اقدام کنند!
با یکی از دوستانتان که در شغل وکالت مشغول است در همین رابطه گفت‌و‌‌گو می‌کنید. می‌گوید که طبیعتا این کار به نوعی مزاحمت تلقی می‌شود و چون مخابرات اسباب این مزاحمت را فراهم کرده به نوعی مجرم است؛ اما چون قانونی در این رابطه نداریم و چون مخابرات اعلام کرده که مشترکان می‌توانند تقاضای عدم دریافت پیامک تبلیغاتی را مطرح کنند جای هیچ شکایتی نمی‌ماند.
با هزار زحمت و پرس و جو می‌فهمید که باید به 09990 زنگ زده و تقاضای لغو ارسال پیامک‌های تبلیغاتی را نمایید. با شماره مذکور تماس می‌گیرد. صدایی ضبط شده ورود شما به این سیستم را خوش آمد گفته و شما را برای استفاده از خدمات خود راهنمایی می‌کند. در انتها وارد بخش مورد نظر که همان ارتباط با اپراتور است شده و به شما گفته می‌شود: «شما نفر 58 در صف هستید»! مستاصل و درمانده شده؛ اما از آنجایی که می‌خواهید یک بار برای همیشه از شر این مزاحمت‌ها خلاص شوید منتظر می‌شوید. چند دقیقه یک بار تعداد افراد در صف همانند سوهانی بر اعصاب شما مجددا اعلام شده و سرانجام بعد از 14 دقیقه نوبت به شما می‌رسد.
«پاسخگوی شماره X بفرمایید». مشکل خود را با او درمیان می‌گذارید و با سردی و آرامي به شما پاسخ می‌دهد. از او می‌خواهید بلند‌تر صحبت کند. این بار با عصبانیت و صدایی در حد فریاد به شما می‌گوید: «آقای عزیز شماره پرونده‌ای را که روی سند موبایلتان درج است، بفرمایید تا این سرویس ظرف 48 ساعت بعد برای شما قطع شود.» دودستی بر سر می‌زنید. از یک طرف از نوع برخورد راهنما ناراحت شده و دوست دارید به او بگویید که چرا فریاد می‌زند. شما فقط درخواست کرده‌اید که کمی بلند‌تر حرف بزند و از طرف دیگر تصور اینکه کل کمد و وسایل را برای پیدا کردن سند موبایل حداقل تا سه هفته باید بگردید عذابتان می‌دهد و به مکالمه پایان می‌دهید.
با یکی از دوستان خود در یکی از همین اپراتورهای تلفن همراه تماس می‌گیريد. از او می‌پرسید آیا واقعا ظرف 48 ساعت دیگر پیامک تبلیغاتی ارسال نمی‌شود؟ او هم پاسخ می‌دهد که صد در صد دیگر پیامک تبلیغاتی دریافت نخواهید کرد؛ اما چند مشکل وجود دارد.
از او در مورد مشکل‌ها سوال می‌کنید و همین طور که پاسخش را می‌شنوید گویا دنیا روی سرتان خراب می‌شود. به شما می‌گوید: ارسال پیامک‌های تبلیغاتی قانون دارد که یکی از آنها به ساعت ارسال پیامک مربوط می‌شود. بر اساس این قانون اپراتورهای پیامک حق ندارند بین ساعت 10 شب تا 8 صبح پیامک ارسال کنند. با قطع این سرویس تنها از شر بخشی از این پیامک‌ها خلاص می‌شوی. یعنی آن دسته از پیامک‌هایی که مستقیم و توسط خود مجریان اصلی پیامک‌های انبوه ارسال می‌شود؛ اما این نکته را در نظر داشته باش که بسیاری از شرکت‌های خصوصی و دولتی هم‌اکنون از همین اپراتورهای ارسال پیامک انبوه شماره‌های اختصاصی دریافت کرده‌‌اند که خود و به شکل کاملا مستقل اقدام به ارسال پیامک می‌کنند. در کنار آنها به سیم‌کارت‌هایی که فقط قابلیت ارسال پیامک دارند و نیز نرم‌افزارهای ارسال پیامک به صورت تصادفی که هم‌اکنون فروش آنها به وفور در بازار و اینترنت موجود هستند نیز توجه
داشته باش!
بله! کاملا تحلیل دوست شما درست است. اگر هم بعد از کلی صرف وقت در نهایت موفق به لغو این سرویس شدید باز هم حجم اصلی این مزاحمک‌ها روی اعصابتان باقی می‌ماند.
برداشت آخر
روزنامه را ورق می‌زنید. خبری توجه شما را جلب می‌کند. برنده دومين مزايده انتخاب پيمانکار پيامک انبوه مشخص شد. 30 شرکت اسناد اين مزايده را خريداري کردند، چهار شرکت اسناد خود را تحويل دادند، دو شرکت حائز شرايط بودند و در نهايت يک شرکت تنها برنده مزايده‌اي شد که قرار بود چهار پيمانکار داشته باشد.
با مشخص شدن نتايج اين مزايده که قرار بود چهار شرکت به عنوان پيمانکار ارسال يکصد ميليون پيام کوتاه در ماه انتخاب شوند، تنها یک شرکت توانست مجوز ارسال 20 ميليون پيامک انبوه در ماه را دريافت کند و تا 80 ميليون پيامک در ماه ديگر معطل تعيين پيمانکار بماند.
خبر را می‌خوانید و قید حذف سرویس را هم می‌زنید. تنها تصمیم می‌گیرید که از فردا به کلاس‌های یوگا و مدیتیشن و به شکل حرفه‌ای بروید تا شاید بتوانید با کمک آنها اندکی استرس‌های وارده از این اتفاق را کنترل کنید.
منبع: دنیای اقتصاد
مزاحمک‌های بي‌محل12 بهمن 1388 - برداشت اول
ساعت از نیمه شب هم گذشته است. به تدریج چشمانتان گرم خواب می‌شود که با صدای پیامک تلفن همراه‌تان از خواب می‌پرید! با خود می‌گویید باید اتفاق مهمی افتاده باشد که این وقت شب پیامک دریافت کرده‌اید.
کورمال کورمال دنبال گوشی‌تان می‌گردید؛ اما از آنجایی که ساعت آن را برای صبح اول وقت تنظیم کرده و آن را در دورترین نقطه اتاق گذاشته‌اید تا شاید به این بهانه صبح بعد از ساکت کردن زنگ آن دوباره به رختخواب نروید.
سرانجام با هزار زحمت و بدبختی و در حالی که خواب ناز از سرتان پریده است آن را پیدا می‌کنید. وارد صندوق پیامک‌هایتان می‌شوید. بله! چشمتان به پیامک یا همان اتفاق مهم ذهنتان روشن می‌شود. خبر در مورد افتتاح شعبه جدید فلان فروشگاه لباس است که قرار است فردا صبح علی‌الطلوع در دورترین نقطه شهر شما گشایش یابد و بدین وسیله از شما هم دعوت مي‌كند كه در این افتخار! سهیم شوید. شماره مربوط به یکی از همین سیم‌کارت‌هایی است که فقط پیامک می‌فرستد. اول به خود که گوشی‌تان را در دورترین نقطه اتاق گذاشته بودید لعنت می‌فرستید و بعد هم به ارسال‌کننده پیام. کاری از دست شما ساخته نیست به جز ارسال پیامکی با این مضمون: «بر مردم‌آزار لعنت». خواب از سرتان پریده است. این بار تصمیم می‌گیرید که گوشی را روی میز کنار تختخواب
قرار دهید.
چند دقیقه می‌گذرد، باز هم صدای زنگ پیامکتان در می‌آید؛ البته این بار کوتاه‌تر و آرام‌تر. متوجه می‌شوید که مربوط به صدای تحویل پیامکی بود که ارسال کرده‌اید. گوشی را نگاه کرده و با جمله «پیامک شما ارسال نشد» مواجه می‌شوید. عصبانی شده و مشغول شمارش ستاره‌های بالا سر خود یا گوسفندان ذهنتان می‌شوید تا شاید دوباره خوابتان ببرد.
ساعت 7 صبح است. آماده می‌شوید که سریع منزل را به مقصد مکان مصاحبه مهمی که سه ماه منتظر قرار آن بوده‌اید ترک کنید. صدای زنگ پیامکتان باز هم شما را متعجب می‌کند. فکر می‌کنید شاید قرارتان لغو شده باشد. گوشی را نگاه کرده و متوجه می‌شوید که پیامک مربوط به تراکنش حساب بانکی شما است. همین دو هفته پیش بود که امکانات اینترنتی و پیامکی حساب بانکی خود را فعال کرده‌اید؛ اما فعلا از این همه امکانات متنوع فقط صبح به صبح آن هم ساعت 7، پیامکی درباره تراکنش روز گذشته حسابتان را دریافت می‌کنید.
جلسه مورد نظر دو ساعت و نیم طول می‌کشد. در این مدت چندین بار گوشی‌تان که آن را روی حالت لرزاننده و در جیب بغلتان گذاشته‌اید شما را قلقلک می‌دهد. چون می‌دانید پیامک است به آن کاری ندارید تا بعد از جلسه. بعد از جلسه گوشی را نگاه کرده و متوجه دریافت چهار پیامک می‌شوید. یکی مربوط به خبر فیل هوا کردن فلان شرکت در پنجاهمین سالگرد تاسیسش است. دیگری مربوط به جوایز نفیس برای خریداران فلان ال‌سی‌دی. کنسرت گروهی تازه کار نیز شما را برای دیدن دعوت کرده و آخری هم مربوط به درخواست یکی از دوستان محل کار شما است مبنی بر خرید یک پاکت آبمیوه از سر راه.
برداشت دوم
به ساعات پایانی شب نزدیک می‌شوید. یک بررسی جزئی در گوشی‌تان می‌کنید و متوجه می‌شوید که فقط در یک روز گذشته نزدیک به 15 پیامک بی‌ربط تبلیغاتی دریافت کرده‌اید. با خود فکر می‌کنید که این شرکت‌ها به چه حقی به خود اجازه می‌دهند که وقت و بی‌وقت و با ارسال پیامک‌های بی‌محتوای خود رنجش خاطر شما را فراهم آورند. عصبانی هستید. با خود می‌گویید که این مخابرات هم با این کار برای خود دکانی باز کرده است چهار دهانه! تصمیم به ی
ک شکایت جانانه می‌گیرد؛ اما از چه کسی نمی‌دانید. خب سوژه این هفته ردیف شد.
برداشت سوم
صبح چند تماس می‌گیرید با مسوولان مربوطه در مخابرات و چند جای دیگر که از شانس شما همگی یا خاموش هستند یا در جلسه. به یاد گفت‌و‌‌گوی چند ماه پیش یکی از همین مسوولان می‌افتید که گفته بود مخابرات می‌تواند هر پیامکی را که می‌خواهد برای مشترکانش بفرستد و این مشترکان هستند که برای عدم دریافت این پیامک‌ها باید اقدام کنند!
با یکی از دوستانتان که در شغل وکالت مشغول است در همین رابطه گفت‌و‌‌گو می‌کنید. می‌گوید که طبیعتا این کار به نوعی مزاحمت تلقی می‌شود و چون مخابرات اسباب این مزاحمت را فراهم کرده به نوعی مجرم است؛ اما چون قانونی در این رابطه نداریم و چون مخابرات اعلام کرده که مشترکان می‌توانند تقاضای عدم دریافت پیامک تبلیغاتی را مطرح کنند جای هیچ شکایتی نمی‌ماند.
با هزار زحمت و پرس و جو می‌فهمید که باید به 09990 زنگ زده و تقاضای لغو ارسال پیامک‌های تبلیغاتی را نمایید. با شماره مذکور تماس می‌گیرد. صدایی ضبط شده ورود شما به این سیستم را خوش آمد گفته و شما را برای استفاده از خدمات خود راهنمایی می‌کند. در انتها وارد بخش مورد نظر که همان ارتباط با اپراتور است شده و به شما گفته می‌شود: «شما نفر 58 در صف هستید»! مستاصل و درمانده شده؛ اما از آنجایی که می‌خواهید یک بار برای همیشه از شر این مزاحمت‌ها خلاص شوید منتظر می‌شوید. چند دقیقه یک بار تعداد افراد در صف همانند سوهانی بر اعصاب شما مجددا اعلام شده و سرانجام بعد از 14 دقیقه نوبت به شما می‌رسد.
«پاسخگوی شماره X بفرمایید». مشکل خود را با او درمیان می‌گذارید و با سردی و آرامي به شما پاسخ می‌دهد. از او می‌خواهید بلند‌تر صحبت کند. این بار با عصبانیت و صدایی در حد فریاد به شما می‌گوید: «آقای عزیز شماره پرونده‌ای را که روی سند موبایلتان درج است، بفرمایید تا این سرویس ظرف 48 ساعت بعد برای شما قطع شود.» دودستی بر سر می‌زنید. از یک طرف از نوع برخورد راهنما ناراحت شده و دوست دارید به او بگویید که چرا فریاد می‌زند. شما فقط درخواست کرده‌اید که کمی بلند‌تر حرف بزند و از طرف دیگر تصور اینکه کل کمد و وسایل را برای پیدا کردن سند موبایل حداقل تا سه هفته باید بگردید عذابتان می‌دهد و به مکالمه پایان می‌دهید.
با یکی از دوستان خود در یکی از همین اپراتورهای تلفن همراه تماس می‌گیريد. از او می‌پرسید آیا واقعا ظرف 48 ساعت دیگر پیامک تبلیغاتی ارسال نمی‌شود؟ او هم پاسخ می‌دهد که صد در صد دیگر پیامک تبلیغاتی دریافت نخواهید کرد؛ اما چند مشکل وجود دارد.
از او در مورد مشکل‌ها سوال می‌کنید و همین طور که پاسخش را می‌شنوید گویا دنیا روی سرتان خراب می‌شود. به شما می‌گوید: ارسال پیامک‌های تبلیغاتی قانون دارد که یکی از آنها به ساعت ارسال پیامک مربوط می‌شود. بر اساس این قانون اپراتورهای پیامک حق ندارند بین ساعت 10 شب تا 8 صبح پیامک ارسال کنند. با قطع این سرویس تنها از شر بخشی از این پیامک‌ها خلاص می‌شوی. یعنی آن دسته از پیامک‌هایی که مستقیم و توسط خود مجریان اصلی پیامک‌های انبوه ارسال می‌شود؛ اما این نکته را در نظر داشته باش که بسیاری از شرکت‌های خصوصی و دولتی هم‌اکنون از همین اپراتورهای ارسال پیامک انبوه شماره‌های اختصاصی دریافت کرده‌‌اند که خود و به شکل کاملا مستقل اقدام به ارسال پیامک می‌کنند. در کنار آنها به سیم‌کارت‌هایی که فقط قابلیت ارسال پیامک دارند و نیز نرم‌افزارهای ارسال پیامک به صورت تصادفی که هم‌اکنون فروش آنها به وفور در بازار و اینترنت موجود هستند نیز توجه
داشته باش!
بله! کاملا تحلیل دوست شما درست است. اگر هم بعد از کلی صرف وقت در نهایت موفق به لغو این سرویس شدید باز هم حجم اصلی این مزاحمک‌ها روی اعصابتان باقی می‌ماند.
برداشت آخر
روزنامه را ورق می‌زنید. خبری توجه شما را جلب می‌کند. برنده دومين مزايده انتخاب پيمانکار پيامک انبوه مشخص شد. 30 شرکت اسناد اين مزايده را خريداري کردند، چهار شرکت اسناد خود را تحويل دادند، دو شرکت حائز شرايط بودند و در نهايت يک شرکت تنها برنده مزايده‌اي شد که قرار بود چهار پيمانکار داشته باشد.
با مشخص شدن نتايج اين مزايده که قرار بود چهار شرکت به عنوان پيمانکار ارسال يکصد ميليون پيام کوتاه در ماه انتخاب شوند، تنها یک شرکت توانست مجوز ارسال 20 ميليون پيامک انبوه در ماه را دريافت کند و تا 80 ميليون پيامک در ماه ديگر معطل تعيين پيمانکار بماند.
خبر را می‌خوانید و قید حذف سرویس را هم می‌زنید. تنها تصمیم می‌گیرید که از فردا به کلاس‌های یوگا و مدیتیشن و به شکل حرفه‌ای بروید تا شاید بتوانید با کمک آنها اندکی استرس‌های وارده از این اتفاق را کنترل کنید.
نظرات
ارسال یک نظر